Lang verhaal
Door: Brigitte
Blijf op de hoogte en volg Brigitte
15 Juni 2009 | Spanje, Santa Susanna
Werkend in een hotel kom je soms wat eigenaardige situaties tegen.
Zo was er een Frans sprekende vrouw aan de balie die haar vinger gesneden had. Ze zat maar rare gebaren te maken en wat ze kletste maar wat weg. Later kwam ik erachter dat er een nieuwe groep in het hotel is die niet goed bij hun hoofd zijn.
Ik ben helemaal afgezeken door een oud Frans koppel die hun sleutel kwijt was. Ze bleven maar zeggen dat ze hem bij de receptie hadden ingeleverd, maar dat kan niet. Als een sleutel ingeleverd wordt doen we hem zo snel mogelijk in de goede gleuf stoppen. Ik had 3 keer alle gleuvel gecontroleerd maar heb de sleutel niet gevonden. Ze wilden het maar niet geloven en kwamen steeds terug. Op een gegeven moment ging die vrouw tegen mij tekeer dat ik geen Frans sprak en ook niet goed Spaans. Ik wilde nog zeggen dat ik stagaire was maar op dat moment kwam ik niet op de woorden, zo boos was ik. Je mag dat niet laten zien, maar even later (toen de man er nog steeds was), werdt er een sleutel ingeleverd. Met een gezicht op onweer pakte ik bot de sleutel en propte hem in de gleuf. Meteen wilde hij zien welk nummer het was. Ze wilden maar niet in de kamer gaan kijken of hij daar meteen lag, en in de tas van de vrouw hebben ze ook niet gekeken.
Op zaterdag moest ik meteen flink aan het werk met het geven van sleutels, IDs en het nemen van sleutels (uitchecken), ook schreef ik om de haverklap briejes voor kluisjes en deelde ik parking plaatsen uit. Ik had ook nog eens voor 183 euro restaurant tickets verkocht! Om de wind tegen te gaan sloten we de automatische deur en plaatsen er twee A4tjes op dat het gesloten was. De meeste mensen letten niet op en lopen gewoon bijna tegen de deur aan, of ze gaan dom staan zwaaien. Je kan toch wel zien dat er twee pijlen op de deur staan?! Een meneer wilde zelfs de deur openen door de instelling te veranderen. Gelukkig kon mijn collega dat op tijd tegen houden, hij kon er wel om lachen.
Eenmaal kwam er een vrouw langs de balie die hetzelfde parfum ophad als oma Tonnie altijd heeft. Ze ruikte echt lekker!
Er was een man die als hij de sleutel kwam halen het in het Engels zei. Bedanken deed hij in het Spaans. Hij was volgens mij Frans en super aardig. Op het laatst bedankt hij voor de vakantie en gaf een handkus. Dat was trouwens niet de eerste keer, eerder was er een Engelse groep mensen langsgekomen die niet helemaal 100% waren en eentje wilde graag mijn telefoonnummer 0.o
Een Russisch meisje met een schattig maar super irritant broertje kwam nog naar me toe bij het inchecken om dankjewel te zeggen en dat ze volgende keer terug zou komen.
Gabriel de badmeester is een heel aardige man, we hebben tijdens het eten eens zitten kletsen. Hij komt uit Buenos Aires en komt altijd de sleutel halen. Hij wilde graag weten wat zwembadjes in het Nederlands was :)
Tijdens de vroege uurtjes moest Anouk, mijn kamergenoot naar de wc om kwart over 3 �s nachts. Het licht op de wc was aan maar niemand reageerde en de deur was op slot. Ik was al wakker geworden en deed het licht aan, toen Anouk weer naar binnen liep schrok ik me kapot haha. We zagen dat Lars, onze nieuwe kamergenoot niet in z�n bed lag. We noemden zijn naam en klopten op de deur, ik deed het licht aan en uit als een disco maar niemand antwoorde. We vonden het toch een beetje raar, hij gaat bijna elke avond uit, misschien had hij wel zo veel gedronken dat hij knockout was gegaan ofzo. Dus om half 4 �s nachts besloten we om naar het hotel te gaan in onze pyjama. Ik heb nog snel een rok aangedaan omdat mijn eskymo pyjama niet bepaald charmant was. Midden in de nacht renden we zo snel mogelijk op onze teenslippers naar de receptie waar Paco, de segurity guard en een man waren. Anouk probeerde in haar beste Spaans uit te leggen wat er aan de hand was. Toen kwam Thami, de nachtreceptionist erbij met z�n eten. Hij sprak wel Engels dus vertelden we het opnieuw. Hij begreep het eerste niet en zei lachend dat we wel hier naar de wc mochten. De tweede keer snapte hij het wel en gingen we met Paco naar ons appartament, we openden de deur en ik opende de deur van de wc. Wel een beetje bedachtzaam want ik wist niet wat ik zou zien. Lag Lars gewoon vredig in z�n bed. Het leek net een CSI aflevering. Paco kwam binnen met z�n flashlight en scheen op Lars. Bleek dat hij een grote boodschap moest doen en zei dat hij niets gemerkt had. Toen ik hem later vertelde dat hij het knipperende licht wel opgemerkt zou moetne hebben viel het kwartje toch en bleek dat hij waarschijnlijk in slaap was gevallen pfff.
Ik heb me tot nu toe maar 1 keer verslapen. Ik werd om half 9 �s ochtends wakker gemaakt door Anouk waarna ik me met turbo snelheid heb klaargemaakt. Om 7 over half 9 kwam ik bij de receptie aan waar Marta al zat te wachten. Ze maakte en grapje maar voor de rest heeft niemand er iets over gezegd.
�S Avonds werkte ik een keer met Dominic, het was 10 voor 12 toen Thami op z�n werk kwam. Er was een groep mensen gaan zwemmen maar dat is niet toegestaan na half 7 �s avonds. Dat viel Thami in het verkeerde keelgat en hij was meteen al boos. Paco de security guard heeft de groep eruitgestuurd waarna ze naar de receptie kwamen om te klagen. Een vurige woordenwisseling volgde. We hebben toch de politie gebeld die in record tempo met z�n vieren binnen kwamen. Het is toch altijd wel een spektakel om zoiets mee te maken, ik ging dus ook niet eerder dan 10 over 12 weg.
Gisteren moest ik samen met Marta van 4 tot half 12 werken. Om 10 uur ging de leider van de receptie naar huis waardoor wij alleen waren. Kijkend op het rooster kwamen we erachter dat er van half 10 tot half 12 geen security zou zijn. Wat op een Zaterdag natuurlijk belachelijk is! Er kwamen voetbalfans terug die veel lawaai maakten en die het zwembad in sprongen )wat na half 7 niet meer mag), maar wij konden er niets aan doen. Ook hadden ze van die luide toeters wat ook niet erg leuk is om 11 uur �s avonds. Gasten van een appartament hadden afgesproken dat ze om 9 uur �s avonds het appartament zouden laten controleren, alleen was er niemand geweest. Ik ben toen naar ze toe gegaan om te zeggen dat het pas om half 12 zou kunnen. Ik voelde me echt rot want eerder, door een misverstand, had ik gezegd dat het om half 11 kon. Gelukkig waren ze niet boos en konden ze om kwart voor 12 alsnog naar huis.
Anouk heeft een nieuwe wekker gekocht, wat een onding. Ik val er niet door in slaap, ik hoor de hele tijd tik-tik-tik-tik, GEK word ik ervan!
De minimarket van het hotel is eindelijk geopend. De vrouw die er werkt is super aardig, het is nog niet druk dus ik probeer zoveel mogelijk mensen er naar toe te sturen.
Vandaag was er een Franse mevrouw die ongelofelijk hard praatte, ze vroeg naar een apotheek, kwam later terug met oogdruppels en ik moest er twee in haar oog druppelen. Maar het was moeilijk omdat ze haar oog niet veel open kon doen en ze veel knipperde. Later moest ik het nog een keer doen, volgens mij is het meeste nog niet eens in haar oog terecht gekomen.
Er kwam een meneer aan de balie die Spaans, Frans, Italiaans (hij was Italiaans), Engels en Arabisch sprak. Ik heb wat met hem gekletst in het Spaans, en heb verteld wat ik wist in het Italiaans (Bijna niets, prego, pronto, ciao & arriverdeci etc)
Ik heb voor het eerst gestreken. Wat een pokke werk, heb er pijn in mijn rug van. Als ik de ene kant kreukvrij heb is de andere kant weer gekreukeld.
Op zondag had ik de avonddienst gedraaid, van 4 tot 12. Maar de volgende dag moest ik alweer om 8 uur beginnen. Ik viel pas om 2 uur in slaap en ik was tot het middageten helemaal kapot. Ik heb tijdens de lunch twee koffie en een blikje energiedrank opgedronken. Pas daarna was ik pas opgewekt. Toen ik om vijf voor 8 aankwam bij de receptie begroette Thami mij met de gebruikelijke �Que pasa?!�, waarop ik antwoorde �I want to sleep�. Dat vond hij wel grappig, hij zei �Ik heb niets speciaals uit te leggen behalve �I am going to sleep, you are going to work� =o
Zo was er een Frans sprekende vrouw aan de balie die haar vinger gesneden had. Ze zat maar rare gebaren te maken en wat ze kletste maar wat weg. Later kwam ik erachter dat er een nieuwe groep in het hotel is die niet goed bij hun hoofd zijn.
Ik ben helemaal afgezeken door een oud Frans koppel die hun sleutel kwijt was. Ze bleven maar zeggen dat ze hem bij de receptie hadden ingeleverd, maar dat kan niet. Als een sleutel ingeleverd wordt doen we hem zo snel mogelijk in de goede gleuf stoppen. Ik had 3 keer alle gleuvel gecontroleerd maar heb de sleutel niet gevonden. Ze wilden het maar niet geloven en kwamen steeds terug. Op een gegeven moment ging die vrouw tegen mij tekeer dat ik geen Frans sprak en ook niet goed Spaans. Ik wilde nog zeggen dat ik stagaire was maar op dat moment kwam ik niet op de woorden, zo boos was ik. Je mag dat niet laten zien, maar even later (toen de man er nog steeds was), werdt er een sleutel ingeleverd. Met een gezicht op onweer pakte ik bot de sleutel en propte hem in de gleuf. Meteen wilde hij zien welk nummer het was. Ze wilden maar niet in de kamer gaan kijken of hij daar meteen lag, en in de tas van de vrouw hebben ze ook niet gekeken.
Op zaterdag moest ik meteen flink aan het werk met het geven van sleutels, IDs en het nemen van sleutels (uitchecken), ook schreef ik om de haverklap briejes voor kluisjes en deelde ik parking plaatsen uit. Ik had ook nog eens voor 183 euro restaurant tickets verkocht! Om de wind tegen te gaan sloten we de automatische deur en plaatsen er twee A4tjes op dat het gesloten was. De meeste mensen letten niet op en lopen gewoon bijna tegen de deur aan, of ze gaan dom staan zwaaien. Je kan toch wel zien dat er twee pijlen op de deur staan?! Een meneer wilde zelfs de deur openen door de instelling te veranderen. Gelukkig kon mijn collega dat op tijd tegen houden, hij kon er wel om lachen.
Eenmaal kwam er een vrouw langs de balie die hetzelfde parfum ophad als oma Tonnie altijd heeft. Ze ruikte echt lekker!
Er was een man die als hij de sleutel kwam halen het in het Engels zei. Bedanken deed hij in het Spaans. Hij was volgens mij Frans en super aardig. Op het laatst bedankt hij voor de vakantie en gaf een handkus. Dat was trouwens niet de eerste keer, eerder was er een Engelse groep mensen langsgekomen die niet helemaal 100% waren en eentje wilde graag mijn telefoonnummer 0.o
Een Russisch meisje met een schattig maar super irritant broertje kwam nog naar me toe bij het inchecken om dankjewel te zeggen en dat ze volgende keer terug zou komen.
Gabriel de badmeester is een heel aardige man, we hebben tijdens het eten eens zitten kletsen. Hij komt uit Buenos Aires en komt altijd de sleutel halen. Hij wilde graag weten wat zwembadjes in het Nederlands was :)
Tijdens de vroege uurtjes moest Anouk, mijn kamergenoot naar de wc om kwart over 3 �s nachts. Het licht op de wc was aan maar niemand reageerde en de deur was op slot. Ik was al wakker geworden en deed het licht aan, toen Anouk weer naar binnen liep schrok ik me kapot haha. We zagen dat Lars, onze nieuwe kamergenoot niet in z�n bed lag. We noemden zijn naam en klopten op de deur, ik deed het licht aan en uit als een disco maar niemand antwoorde. We vonden het toch een beetje raar, hij gaat bijna elke avond uit, misschien had hij wel zo veel gedronken dat hij knockout was gegaan ofzo. Dus om half 4 �s nachts besloten we om naar het hotel te gaan in onze pyjama. Ik heb nog snel een rok aangedaan omdat mijn eskymo pyjama niet bepaald charmant was. Midden in de nacht renden we zo snel mogelijk op onze teenslippers naar de receptie waar Paco, de segurity guard en een man waren. Anouk probeerde in haar beste Spaans uit te leggen wat er aan de hand was. Toen kwam Thami, de nachtreceptionist erbij met z�n eten. Hij sprak wel Engels dus vertelden we het opnieuw. Hij begreep het eerste niet en zei lachend dat we wel hier naar de wc mochten. De tweede keer snapte hij het wel en gingen we met Paco naar ons appartament, we openden de deur en ik opende de deur van de wc. Wel een beetje bedachtzaam want ik wist niet wat ik zou zien. Lag Lars gewoon vredig in z�n bed. Het leek net een CSI aflevering. Paco kwam binnen met z�n flashlight en scheen op Lars. Bleek dat hij een grote boodschap moest doen en zei dat hij niets gemerkt had. Toen ik hem later vertelde dat hij het knipperende licht wel opgemerkt zou moetne hebben viel het kwartje toch en bleek dat hij waarschijnlijk in slaap was gevallen pfff.
Ik heb me tot nu toe maar 1 keer verslapen. Ik werd om half 9 �s ochtends wakker gemaakt door Anouk waarna ik me met turbo snelheid heb klaargemaakt. Om 7 over half 9 kwam ik bij de receptie aan waar Marta al zat te wachten. Ze maakte en grapje maar voor de rest heeft niemand er iets over gezegd.
�S Avonds werkte ik een keer met Dominic, het was 10 voor 12 toen Thami op z�n werk kwam. Er was een groep mensen gaan zwemmen maar dat is niet toegestaan na half 7 �s avonds. Dat viel Thami in het verkeerde keelgat en hij was meteen al boos. Paco de security guard heeft de groep eruitgestuurd waarna ze naar de receptie kwamen om te klagen. Een vurige woordenwisseling volgde. We hebben toch de politie gebeld die in record tempo met z�n vieren binnen kwamen. Het is toch altijd wel een spektakel om zoiets mee te maken, ik ging dus ook niet eerder dan 10 over 12 weg.
Gisteren moest ik samen met Marta van 4 tot half 12 werken. Om 10 uur ging de leider van de receptie naar huis waardoor wij alleen waren. Kijkend op het rooster kwamen we erachter dat er van half 10 tot half 12 geen security zou zijn. Wat op een Zaterdag natuurlijk belachelijk is! Er kwamen voetbalfans terug die veel lawaai maakten en die het zwembad in sprongen )wat na half 7 niet meer mag), maar wij konden er niets aan doen. Ook hadden ze van die luide toeters wat ook niet erg leuk is om 11 uur �s avonds. Gasten van een appartament hadden afgesproken dat ze om 9 uur �s avonds het appartament zouden laten controleren, alleen was er niemand geweest. Ik ben toen naar ze toe gegaan om te zeggen dat het pas om half 12 zou kunnen. Ik voelde me echt rot want eerder, door een misverstand, had ik gezegd dat het om half 11 kon. Gelukkig waren ze niet boos en konden ze om kwart voor 12 alsnog naar huis.
Anouk heeft een nieuwe wekker gekocht, wat een onding. Ik val er niet door in slaap, ik hoor de hele tijd tik-tik-tik-tik, GEK word ik ervan!
De minimarket van het hotel is eindelijk geopend. De vrouw die er werkt is super aardig, het is nog niet druk dus ik probeer zoveel mogelijk mensen er naar toe te sturen.
Vandaag was er een Franse mevrouw die ongelofelijk hard praatte, ze vroeg naar een apotheek, kwam later terug met oogdruppels en ik moest er twee in haar oog druppelen. Maar het was moeilijk omdat ze haar oog niet veel open kon doen en ze veel knipperde. Later moest ik het nog een keer doen, volgens mij is het meeste nog niet eens in haar oog terecht gekomen.
Er kwam een meneer aan de balie die Spaans, Frans, Italiaans (hij was Italiaans), Engels en Arabisch sprak. Ik heb wat met hem gekletst in het Spaans, en heb verteld wat ik wist in het Italiaans (Bijna niets, prego, pronto, ciao & arriverdeci etc)
Ik heb voor het eerst gestreken. Wat een pokke werk, heb er pijn in mijn rug van. Als ik de ene kant kreukvrij heb is de andere kant weer gekreukeld.
Op zondag had ik de avonddienst gedraaid, van 4 tot 12. Maar de volgende dag moest ik alweer om 8 uur beginnen. Ik viel pas om 2 uur in slaap en ik was tot het middageten helemaal kapot. Ik heb tijdens de lunch twee koffie en een blikje energiedrank opgedronken. Pas daarna was ik pas opgewekt. Toen ik om vijf voor 8 aankwam bij de receptie begroette Thami mij met de gebruikelijke �Que pasa?!�, waarop ik antwoorde �I want to sleep�. Dat vond hij wel grappig, hij zei �Ik heb niets speciaals uit te leggen behalve �I am going to sleep, you are going to work� =o
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
